خرپشته یکی از فضاهای آپارتمان است که جایگاه خود را در میان مشاعات ساختمان حفظ کرده‌است. این فضا در واقع اتاقکی است که پشت بام را به راه پله متصل می‌کند و می‌تواند کارایی های زیادی داشته باشد. در این مقاله به کاربرد ها و استاندارد های فضای خرپشته می‌پردازیم.
در بسیاری از منازل قدیمی از خرپشته به عنوان انبار برای صاحب خانه یا اتاقکی دنج برای ایشان استفاده می‌شده‌است. اما امروزه این بخش ساختمان در دسته مشاعات قرار گرفته و متعلق به تمامی ساکنین ساختمان است. همچنین بر اساس مقررات ملی ساختمان، برای ساخت خرپشته استاندارد هایی درنظر گرفته‌شده‌است که عدم رعایت آن می‌تواند منجر به تخریب شود.
خرپشته کارایی های بسیاری دارد؛ از جمله این کاربرد ها می‌توان به اتاقک آسانسور، کارگاه کوچک، انباری و… اشاره کرد. همچنین اگر متراژ خانه زیاد باشد می‌توان از آن به عنوان یک واحد مسکونی کوچک نیز استفاده کرد. در کلیسا ها از این فضا برای استقرار گروه کر استفاده می‌شده است.
قوانین ساخت خرپشته
طبق قوانین شهرداری، ساخت خرپشته مجاز نیست و به بعد از دریافت مجوز پایان کار، موکول می شود. در صورت توافق ساکنان، ساخت این واحد انجام می شود و تبعات آن بر عهده همگی است. تخلف معمولا با پرداخت جریمه به شهرداری حل می شود اما بعضا ممکن است شهرداری به تخریب آن حکم دهد و شامل مجوز نباشد.
در پشت بام برخی ساختمان ها ارتفاع یک بخش بیشتر از سایر بخش هاست و اتاقک آسانسور با خرپشته یکسان است. طبق ضوابط در این شرایط، ارتفاع خرپشته باید بالاتر از پشت بام و هم تراز سقف اتاقک آسانسور باشد. در این رابطه، بر اساس ضوابط صدور پایان کار ساختمان شهرداری، ارتفاع اتاقك آسانسور از ارتفاع خرپشته نبايد بيشتر شود و حداكثر ارتفاع آن 2.8 متر است.
در مجموع برای ساخت خرپشته، اصول و استانداردهای زیر باید رعایت شود:
- ارتفاع خرپشته در ساختمان هایی که اتاقک آسانسور دارند باید حداکثر 280 سانتیمتر بالا تر از کف بام و سقف آن باید همتراز با سقف اتاقک آسانسور باشد.
- معمولا دودکش ها در نزدیکی خرپشته قرار داده می‌شود ولی توصیه می‌شود که با فاصله نصب شوند.
- کف و سقف خرپشته به منظور تخلیه آب ناشی از بارندگی باید شیب بندی شود.
- ارتفاع مفید خر پشته، حداکثر 2 متر و 20 سانتی متر است.
درباره قوانین ساخت و ساز بیشتر بخوانید:
